W Słupsku nikt ich nie widzi. W Lęborku będą gwiazdami

Przedmioty z Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku będą wystawiane w lęborskim muzeum. Zabytki, które będą zaprezentowane na wystawie „Niecodzienna codzienność, czyli rzecz o osobliwych przedmiotach…”
Przedmioty ze Słupska, Pucka i Lęborka pochodzą z różnych obszarów tematycznych przestrzeni mieszkalnej. Zamysł ekspozycji ma na względzie przedstawienie poszczególnych pomieszczeń domowych tj. kuchni, gabinetu czy salonu.

W Lęborku będą gwiazdami

– W tych układach pojawiają się przedmioty o różnorodnym zastosowaniu, o wyrafinowanym wyglądzie czy nietuzinkowej formie wykonania. I tak też na ekspozycji przeplatają się zabytki, które można zaliczyć do zastawy stołowej, z zakresu meblarstwa, zabytki techniki czy sprzęty gospodarstwa domowego –  jednakże wszystkie wpisują się w szeroko pojętą kulturę materialną zawartą w przestrzeni od XVIII do XX wieku – informuje Mariola Pruska z muzeum w Lęborku. – Bez względu na ich pochodzenie są one wyjątkowe poprzez swój wygląd bądź funkcję, jaką spełniały.

Wystawa zostanie otwarta 15 stycznia i potrwa do końca maja.

Muzeum w Lęborku

Początki lęborskiego muzealnictwa sięgają końca XIX wieku, kiedy to miejscowo społecznicy i zbieracze zaczęli gromadzić znaleziska archeologiczne (siekierki kamienne, toporki, popielnice, ozdoby). Od 1900 roku zbiory te były eksponowane w korytarzach lęborskiego ratusza. Pierwszą wystawę zbiorów, połączoną z sesją naukową urządzono w maju 1924 roku.

W 1925 roku, dzięki staraniom Edwarda Stielowa – dyrektora Powiatowego Urzędu Opieki Społecznej, zbiory zostały przeniesione do budynku Starostwa Powiatowego, gdzie urządzono wystawę stała. Ekspozycja przetrwała lata II wojny światowej, jej dewastacja i rozproszenie nastąpiło dopiero po zdobyciu miasta przez Armię Czerwoną, kiedy to budynek Starostwa zamieniono na szpital polowy. Zaraz po zakończeniu działań wojennych do ratowania eksponatów przystąpili: Edward Stielow i Józef Mularczyk, pełniący w funkcję powiatowego referenta kultury i sztuki. Dzięki ich staraniom w 1946 roku ocalałe zbiory udostępniono na wystawie, zorganizowanej w kamienicy przy ul. Młynarskiej 14-15. Pod koniec lat 40. XX wieku podjęta została decyzja o przeniesieniu lęborskich zbiorów do Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, od realizacji której jednak odstąpiono po protestach Józefa Mularczyka. W 1952 roku w muzeum zorganizowano wystawę stałą pt. „Archeologia powiatu lęborskiego”.

W latach 1963-1964 placówka działała w ramach Muzeum Pomorskiego w Gdańsku. Od 1964 roku muzeum podlega władzom Lęborka.

W latach 90. przy muzeum powstała Galeria „Strome Schody”, prezentująca sztukę oraz wystawy czasowe.

Odwiedź: http://www.muzeum.lebork.pl/